“We zien de stad daarbij als één groot labo om in te experimenteren”

Stefanie geeft al meer dan tien jaar les in het Nederlandstalige onderwijs in Brussel. Dat doet ze op het Imelda-Instituut, een school die op een eigen manier omgaat met de uitdagingen van de Brusselse onderwijscontext. Daar speelt taal een zeer belangrijke rol in, en laat dat nu net Stefanies stokpaardje zijn.

Stefanie staat voor de klas in de derde graad technisch secundair onderwijs, waar ze Nederlands en Engels geeft aan de richtingen Secretariaat-Talen en Toerisme. Maar ook buiten de officiële lesmomenten zet ze zich in voor de leerlingen, door twee uur per week yoga te geven en via acties die lees- en taalbevordering nastreven.

Stefanies hart voor jongeren en taal begon al vroeg te kloppen. Voor ze op het Imelda-Instituut terechtkwam, was ze aan de slag bij een vzw die zich inzet voor de leesbevordering bij jongeren. “Ik zette al snel de stap naar Imelda”, vertelt ze. “Werken met jongeren was duidelijk wat ik wou doen, en de school biedt voor mij de perfecte uitdaging en kansen.”

Meer dan lesgeven

De grootste uitdaging voor de Brusselse scholen is het diverse leerlingenbestand, gekenmerkt door de verschillende achtergronden. “Dat is een uitdaging, maar tegelijk ook verrijking.” Negentig procent van de leerlingen spreekt thuis geen Nederlands. “Dat maakt het soms moeilijk. Maar net daardoor word je uitgedaagd als leerkracht om vernieuwend te werken.” 

Voor Stefanie is lesgeven meer dan alleen ‘les’ geven. “We hebben een heel persoonlijke band met de leerlingen, en dat stopt niet na de schooluren.” Als leerkracht ben je een belangrijke vertrouwenspersoon. Net dat maakt het zo fijn. Onze leerlingen hebben ontzettend veel capaciteiten, maar het is vaak de taal die hen belemmert.” Het maakt van elke leerkracht op het Imelda-Instituut een taalexpert. “Ook een leerkracht wiskunde moet bij ons aandacht hebben voor taal.”

Vakoverschrijdend

Het Imelda-Instituut gaat volgens een specifieke aanpak om met de uitdagingen van het onderwijs in Brussel. “Vakken in hokjes behandelen in lesblokken van vijftig minuten, dat werkt niet”, stelt Stefanie. Daarom werkt het Imelda-Instituut met grensoverschrijdende leerteams, met daarin telkens verschillende vakleerkrachten. “Samen werken we geïntegreerde projecten uit waarbij verschillende vakken aan bod komen. Zo werk ik samen met mijn collega geschiedenis bijvoorbeeld rond een project over de spanningen in Noord-Ierland.

Dankzij die specifieke aanpak zitten leerkrachten en leerlingen niet elk op een eiland. Voor Stefanie is het ook een bewijs dat de school openstaat voor vernieuwing, en dat de leerkrachten daarin veel inspraak en vrijheid krijgen. “We merken ook dat de aanpak zeer verrijkend is voor de leerlingen en hun blik verruimt.”

Authenticiteit

Stefanie vindt het belangrijk dat je als leerkracht met een open blik voor de klas staat. “Er zijn vaak moeilijke discussies, maar net dan moet je goed luisteren en respect tonen.” Daarnaast is het ook nodig dat je authentiek bent en de talenten van elke leerling ziet en erkent. “Dan hebben ze het gevoel dat je er echt voor hen bent.

Stadslabo

Het Imelda-Instituut wil de rijkdom van Brussel verankeren in zijn pedagogische visie. “We zien de stad daarbij als één groot labo om in te experimenteren”, aldus Stefanie. Via een intensieve samenwerking met verschillende Brusselse partners, zoals de vele cultuurinstellingen, wil de school jongeren stimuleren om met een open blik in de wereld te staan.

Groeiverhaal

De afgelopen jaren groeide de school van 350 naar 650 leerlingen, waardoor de gebouwen vernieuwing nodig hadden. De nieuwe gebouwen kwamen er dankzij investeringen van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC) en zorgen voor veel meer open ruimte en moderne klassen, inclusief dakterras met moestuin en zicht op Brussel. “Door het nieuwe gebouw voelen onze leerlingen zich extra gewaardeerd. En dat merken we."