“De leerlingen zitten vol verwondering”

“De leerlingen zitten vol verwondering”

’s Avonds komt Lotte Tierens, leerkracht aardrijkskunde, biologie en natuurwetenschappen, thuis in een yurt tussen het groen. Overdag staat ze voor een klas vol enthousiaste leerlingen in Anderlecht. Het contrast tussen waar ze woont en waar ze werkt vindt ze heel waardevol, net als de kans om Brusselse leerlingen iets bij te brengen over de natuur en de mens, de actualiteit en de wereld waarin ze leven. Voor dat werk krijgt ze ook heel veel terug.

Lotte Tierens (30) groeide op in Drogenbos, een gemeente in de Vlaamse Rand. Ze volgde opleidingen tot herborist en boswachter, en vatte daarna een lerarenopleiding aan in Gent.“Ik ben een idealist”, zegt ze. “Wil je de toekomst veranderen, dan begin je het best bij de kinderen. Zij zijn de toekomst.”Inmiddels geeft ze al vier jaar les in de tweede graad van het secundair onderwijs in het Sint-Guido-Instituut in Anderlecht.

Het is best een grote school, met meer dan duizend leerlingen, verspreid over vier campussen. “Ik kom met de fiets naar het werk en fiets ook van de ene campus naar de andere. Af en toe ga ik te voet of neem ik de metro. Soms is dat best pittig, maar wanneer ik de leerlingen zie, vergeet ik dat meteen (lacht). Anderlecht is ook gewoon een heel leuke gemeente, met onder meer een groendienst die investeert in biodiversiteit. Er zijn hier veel parken, groene bermen en rotondes. Ook de vele leuke restaurantjes maken de gemeente erg leefbaar.”

Twee aparte werelden

Het eerste jaar na haar studies pendelde Lotte vanuit Gent naar Anderlecht. Daarna verhuisde ze naar Pepingen, een gemeente in het Pajottenland, in de brede Brusselse rand. “Mijn vriend en ik werden meteen verliefd op het beboste stukje grond dat we hier kochten”, lacht ze. “Terwijl we ons huis bouwen – wat we trouwens zelf doen, waardoor het een langetermijnproject is – wonen we in een yurt, een ronde traditionele tent. Het is de ideale oplossing en we wonen hier supergraag.”

Lotte koos heel bewust om in Brussel te werken. “Het stadsleven in Gent vond ik heel leuk, en het idee om terug richting Brussel te keren zat altijd al in mijn achterhoofd. Anderlecht maakt de drempel om naar de stad Brussel te gaan heel klein, en dat vind ik belangrijk. Waar ik woon en waar ik werk lijken wel twee aparte werelden, en ik wil niet missen wat er zich afspeelt in de hoofdstad. De kinderen in Brussel zijn met andere zaken bezig dan de kinderen hier in Pepingen, en ik wil mijn blik ruim houden. Ze komen in allerlei situaties terecht. Daar bewust van zijn, vind ik heel belangrijk.”

Lesgeven in een grote stad

Tijdens haar stages gaf Lotte les in verschillende scholen, en zo ontdekte ze waar ze het liefst voor de klas staat. “De sfeer was losser en de leerlingen en ouders waren aangenamer naar de leerkracht toe in de scholen waar veel leerlingen een andere sociaaleconomische achtergrond hebben en bijvoorbeeld thuis een andere taal spreken dan Nederlands of Frans. Wat me vooral bijbleef – en wat ik na vier jaar in Anderlecht nog steeds merk – is hoe verwonderd die leerlingen zijn. Wat je hen vertelt, is helemaal nieuw. Je brengt hen echt dingen bij, dingen die ze thuis niet leren. Daardoor krijg je veel respect terug. Je bent een van de slimste personen die ze kennen. Reacties als ‘mevrouw, je weet zoveel!’ krijg je echt nergens anders.”

De vakken die Lotte geeft zijn voor de kinderen vaak een ver-van-hun-bedshow. “Het is dan ook een uitdaging om de link te vinden naar hun leefwereld, en de natuur en het leven in de klas te brengen. Collega’s lachen wanneer ik met planten de lerarenkamer binnenkom, maar het is leuk om te zien hoe de leerlingen ermee experimenteren. Verder leunt aardrijkskunde dicht aan bij de actualiteit, wat veel leerlingen niet echt op de voet volgen. Ook namen van bekende bomen of planten, als een beuk of madeliefje, kennen ze soms nog niet en kan je hen leren. Bij een uitstap naar een landbouwbedrijf gaven sommige leerlingen aan dat ze nooit eerder een koe in het echt zagen, en ik vind het leuk om hun horizon te verbreden.”

“Ook mijn collega’s zijn allemaal supergemotiveerd”, sluit Lotte af. “Soms is lesgeven wel een uitdaging, dat moet je niet verbloemen. Leerlingen die thuis minder huiswerkbegeleiding krijgen hebben meer ondersteuning nodig. Maar de leerkrachten hier delen de goesting om er volop voor te gaan, en dat voel je. Die ingesteldheid is super waardevol.”

Dit artikel werd gerealiseerd i.s.m. JOBAT in de reeks 'Werken in Brussel'. Lees het origineel op www.jobat.be